Stefan, Djien, Joris en ook Rein
Die gingen zeilen, die gingen zeilen
Stefan, Djien, Joris en ook Rein
Die gingen zeilen, op de vroeg're Zuiderzee
En ze landden aan op de nieuwe gronden van de Marker Wadden. Die plek blijft elke keer weer een ontdekking. We hadden echt mazzel met het prachtige weer, zeker het laatste stuk van de tocht was heerlijk zeilen en in de haven, als je om de enorme Etap-vlag heenvoer, was ’s middags nog wel plek”.
Op de boot van Joris heb ik kennisgemaakt met de andere Etappers en Joris liet het opgenomen advies van een sluiswachter horen aan iemand die van alles en dan nog wat vroeg over het binnenvaren van de sluis: “Wat u zou moeten doen is een vaste standplaats op de camping zoeken".
Na een biertje op de boot van Joris was het tijd om het eiland te verkennen. De naam Marker Wadden is goed gekozen want de paden tussen het water geven hetzelfde gevoel als de kwelders op Schiermonnikoog of de Slufter op Texel en overal zijn vogels. Ik heb mijn hardloopschoenen aangedaan en op het schelpenpad over de duinen, langs de kust en tussen de watertjes door het rondje van 7,1 kilometer gelopen. Het op een campingbrander opgewarmde zakje pasta smaakte daarna prima!
Zaterdagmorgen zijn we met prachtig weer op pad geweest met vogelaar Djien. Door zijn Swarovski kijker kon je de vogels echt zo goed en rustig bekijken en we leerden nu hoe ze heten: tafeleend, geoorde fuut, gele en witte kwikstaartjes, het visdiefje, de bontbekplevier en nog veel meer. En best dichtbij hoorden we een roerdomp “Hoemp!” Hoemp!” maar door zijn effectieve schutkleur hij was niet te zien. Wel zagen we een lepelaar aan komen vliegen.
Toen de veerboot met dagjesmensen weer vertrokken was, werd het nóg rustiger op het eiland. We hebben voor de borrel onze nootjes, chips, bier, cola etc. gepakt en we konden eersterangs zitten op het nu lege terras van het strandpaviljoen. Wat een uitzicht!
Daarna voor twee munten gedoucht en wederom een zakje pasta opgewarmd en laten wellen en me meteen voorgenomen om volgende keer echt te gaan koken.
Zondagochtend maakte iedereen op z’n gemak zijn boot klaar om bijtijds te vertrekken naar Enkhuizen, Muiden of Marken. Er stond fors meer wind dan voorspeld, Joris mat op een gegeven moment 26 knopen. Dat werd aanpoten, vooral voor mij, want ik ben pas vorig jaar echt begonnen met zeilen. Nadat ik dubbel gereefd had op mijn stuiterende 21i was het heerlijk terugzeilen naar de thuishaven.
Rein Hazewinkel